APEL TWOJEGO DZIECKA

NIE psuj mnie dając mi wszystko, o co cię poproszę. Niektórymi prośbami jedynie wystawiam cię na próbę.
NIE obawiaj się postępować wobec mnie twardo i zdecydowanie. Ja to wolę, bo to daje mi poczucie bezpieczeństwa.
NIE pozwól mi ukształtować złych nawyków. Ufam, że pomożesz mi je wykryć w zarodku.
NIE rób tak, abym czuł się mniejszy niż jestem. To jedynie sprawia, że postępuję głupio, aby wydać się większym.
NIE karć mnie w obecności innych. Najbardziej pomaga mi, gdy mówisz do mnie spokojnie i dyskretnie.
NIE ochraniaj mnie przed konsekwencjami. Potrzebne mi są również doświadczenia bolesne.
NIE rób tak bym swoje pomyłki uważał za grzechy. To zaburza moje poczucie wartości.
NIE przejmuj się zbytnio, gdy mówię „Nienawidzę cię”. To nie ciebie nienawidzę, ale twojej władzy, która mnie niszczy.
NIE przejmuj się zbytnio moimi małymi dolegliwościami. One jednak przyciągają twoją uwagę, której potrzebuję.
NIE gderaj. Jak będziesz tak robił, to będę się bronił przez udawanie głuchego.
NIE dawaj mi pochopnych obietnic, bo czuję się bardzo zawiedziony, gdy ich nie dotrzymujesz.
NIE zapominaj, że nie potrafię wyrazić siebie tak dobrze jak bym chciał. Dlatego czasami mijam się z prawdą.
NIE przesadzaj, co do mojej uczciwości. To mnie krępuje i doprowadza do kłamania.
NIE zmieniaj swoich zasad postępowania ze względu na układy. To wywołuje we mnie zamęt i utratę wiary w ciebie.
NIE zbywaj mnie, gdy stawiam ci pytania. W przeciwnym razie przestanę cię pytać, a informacji poszukam gdzie indziej.
NIE mów mi, że mój strach i obawy są głupie, one są bardzo realne.
NIGDY nawet nie sugeruj, że jesteś doskonały i nieomylny. Przeżywam wielki wstrząs, gdy widzę, że taki nie jesteś.
NIGDY nawet nie myśl, że usprawiedliwianie się przede mną jest poniżej twojej godności. Uczciwe usprawiedliwienie się wzbudza we mnie wielką serdeczność w stosunku do ciebie.
NIE zapominaj, że lubię eksperymentować. Nie zabraniaj mi tego, bo bez eksperymentowania nie mogę się rozwijać.
NIE zapominaj jak szybko rosnę. Pewnie trudno jest ci dotrzymać mi kroku - ale proszę cię - postaraj się.

http://www.vulcan.edu.pl/rodzice/dom/rozmowy/jak_rozmawiac.html

BLIŻEJ SIEBIE – DALEJ OD NARKOTYKÓW-.pdf

Być rodzicami nastolatka nie jest łatwo. Jeżeli jednak rozumie się i pamięta, że okres
dorastania jest tak samo trudny dla rodziców, jak i dla dziecka – to połowa sukcesu.
Większość rodziców najbardziej boi się okresu, kiedy dziecko zaczyna dorastać.
Zaczyna wtedy wymykać się spod kontroli, buntuje się, poszukuje nowych
doświadczeń, a rodzice czują się bezradni, w dodatku mniej ważni dla dziecka
niż jego rówieśnicy.
Wszyscy chcemy być dobrymi rodzicami i na ogół nie szczędzimy wysiłku, aby
nasze dzieci były szczęśliwe. Staramy się, chcemy dla dziecka jak najlepiej,
a mimo to zdarza się, że spotykają nas rozczarowania, a dziecko sprawia
kłopoty.
Ten krótki poradnik jest adresowany do wszystkich rodziców. Być może porady
tu zawarte dla wielu osób są oczywiste, ale być może dla niektórych okażą się
pomocne i zwrócą ich uwagę, że rodzice mają decydujący wpływ na to, czy
dziecko sięgnie po narkotyki.
Nie ma prostych i skutecznych recept na to, jak całkowicie uchronić dziecko
przed narkotykami, ale jedno jest pewne: im lepszy mamy kontakt z dzieckiem,
tym łatwiej ustrzeżemy je przed narkotykami.
Rozmowa jest podstawą dobrych kontaktów z dzieckiem, bo pozwala lepiej
poznać jego świat, oczekiwania, marzenia, ale też różnorodne problemy. Nie
bójmy się rozmawiać także na trudne tematy. Wiedza o narkotykach pomaga
przełamać opory przed rozmową z dzieckiem na ten trudny temat. Im więcej
wiemy na temat narkotyków, tym łatwiej przekonamy dziecko o ich
szkodliwości. Używajmy rzeczowych argumentów.
Broszurka zawiera podstawowe informacje dotyczące budowania dobrego
kontaktu z dzieckiem oraz wskazówki, co można zrobić, żeby ten kontakt
poprawić. Druga część poświęcona jest wiedzy o narkotykach.
Co warto wiedzieć i robić, aby chronić dziecko przed narkotykami
znać prawa rządzące rozwojem dziecka
wiedzieć jak budować dobry kontakt z dzieckiem
znać powody, dla których młodzi sięgają po narkotyki
być konsekwentnym w przestrzeganiu zasad
mieć rzetelną wiedzę na temat narkotyków
Dlaczego tak trudno być rodzicami nastolatka
Problemy dorastania
Młodzi ludzie buntują się przeciw dorosłym, a rodzice są pierwszymi dorosłymi,
przeciw którym ten bunt jest skierowany. Dzieci w okresie dorastania chcą być
traktowane jak dorosłe i nie godzą się z zakazami i ograniczeniami stosowanymi
przez rodziców. Taka postawa jest wyrazem naturalnego w tym wieku dążenia
do wyodrębnienia się i niezależności, ale najczęściej rodzi konflikty.
Rówieśnicy
Dla nastolatków najważniejsza staje się grupa rówieśnicza. Bycie w grupie
rodzi konieczność dopasowania się do niej, zyskania akceptacji – czasem
za wszelką cenę, wbrew temu, czego oczekują dorośli. Często młodzi ludzie
darzą większym zaufaniem przyjaciół niż rodziców, dlatego próby ograniczania
im swobody w tym zakresie na ogół kończą się niepowodzeniem. Dla rodziców
to trudny test wytrzymałości, cierpliwości i rodzicielskiej miłości.
Tempo życia
Życie codzienne obecnie podlega różnorodnym presjom. Dotyczy to zarówno
dorosłych, jak i dzieci. Wielu rodziców zmaga się z bezrobociem, wielu zaś
poświęca swojej pracy zarobkowej dużo czasu. Dorastające dzieci również
już od najmłodszych lat podlegają wyjątkowej presji – oczekuje się od nich
osiągnięć w szkole, ładnej sylwetki, sukcesów. Coraz mniej chwil pozostaje
na rozmowy i wspólne spędzanie czasu.
Czego dorastające dzieci potrzebują od rodziców
Dorastające dzieci potrzebują naszej dyskretnej obecności, dostępności
i gotowości do udzielenia im pomocy. Wierzą, że w porę zareagujemy,
gdy dzieje się coś niedobrego i znajdziemy sposób, aby rozwiązać problem.
Chcą widzieć w nas swoich sojuszników, na których mogą liczyć w trudnych
momentach.
Czego więc potrzebują od nas nasze dzieci:
Poczucia więzi i przynależności do rodziny. Chcą czuć, że są kochane,
rozumiane i mogą liczyć na wsparcie rodziców. Potrzebują naszego
szacunku, przyjaznej atmosfery w domu – poczucia bezpieczeństwa.
Poczucia własnej wartości. Chcą, aby doceniać ich wysiłki w osiąganiu
sukcesów oraz chcą mieć pewność, że nie zostaną przez nas skrytykowane
i odrzucone, gdy coś się nie uda.
Wiarygodności. Chcą mieć pewność, że zachowujemy się tak jak mówimy,
ale także, że potrafimy przyznać się do własnych słabości, niewiedzy i błędów.
Sprawiedliwego traktowania. Przekonania, że rodzice w niejasnej sytuacji
zareagują w oparciu o wnikliwe rozpatrzenie sprawy.
Stanowczości w ważnych sprawach. Potrzebują jasno określonych reguł
i konsekwencji w ich przestrzeganiu.
Poszanowania intymności i dyskrecji. Chcą mieć pewność, że granice
ich prywatności są przez nas respektowane.
Jak być bliżej z dzieckiem
Więź z dzieckiem buduje się od chwili jego narodzin. Bliskość, zaufanie,
szczerość to efekty wieloletniej pracy. Jeżeli jesteśmy na co dzień blisko
z dzieckiem, łatwiej nam zauważyć co je cieszy, co martwi i z czym sobie nie
radzi. Kiedy dziecko dorasta, zwykle trudniej nam znaleźć wspólny język, bo
zaczyna być inne – czasem dziwnie się ubiera, słucha niezrozumiałej muzyki
i coraz bardziej się buntuje w wielu sprawach. Pomimo to staraj się poznawać,
rozumieć i akceptować świat młodych.
Rozmowa jest podstawą dobrych kontaktów z dzieckiem, a podstawą
rozmowy jest uważne słuchanie.
Rozmawiaj ze swoim dzieckiem zawsze, wszędzie i o wszystkim. Im częściej
z nim rozmawiasz, tym lepiej poznajesz jego świat, jego oczekiwania,
marzenia, a także problemy.
Staraj się zawsze znaleźć czas na rozmowę, gdy dziecko ma problem.
Rozmowa pomaga pozbyć się przykrych uczuć. Gdy czuje się bezradne
i skrzywdzone, pozwól mu się wygadać, wypłakać i wyzłościć. Postaraj się je
zrozumieć i mądrze mu doradzić. W żadnym wypadku nie bagatelizuj jego
problemów.
Znajdź też czas, gdy chce się podzielić radością, sukcesem. Okaż swoje
zadowolenie, pochwal, spytaj o szczegóły wydarzenia. Nie umniejszaj wagi
sukcesu, powiedz, jaki jesteś z niego dumny. To mu dodaje wiary w siebie
i jest zachętą do osiągania dalszych sukcesów.
Staraj się dostrzegać sygnały, że dziecko cię potrzebuje. Kiedy ma jakiś
problem, nie zawsze poprosi cię o rozmowę. Jeżeli będziesz uważnie je
obserwować, to z pewnością dostrzeżesz wszelkie zmiany. Czasem zaczyna
cię unikać, a czasem stara się być blisko, „kręci się” i czeka. Zainteresuj się
przyjaźnie, pomóż nawiązać rozmowę.
Stwarzaj warunki do luźnej rozmowy. Wykorzystuj naturalne chwile przy wspólnej
herbacie, kolacji, na spacerze, stwórz nastrój do wieczornych „pogaduchów”,
proponuj wspólne spędzanie wolnego czasu atrakcyjne także dla niego.
Okazuj zainteresowanie jego sprawami, ale nie wypytuj natarczywie.
Poczekaj, aż samo zacznie mówić o tym, co się u niego dzieje. To ono
decyduje, ile chce nam o sobie powiedzieć. Uszanuj to.
Rozmawiaj też o tym, co się u ciebie obecnie dzieje, o swoich kłopotach
i planach. Pytaj je o zdanie w różnych sprawach i pokazuj, że liczysz się z jego
opinią.
Opowiadaj o sobie. Dzieci lubią wspomnienia rodziców z czasów ich
młodości. Takie opowiadania zbliżają, bo przypominają dzieciom, że ich
rodzice też byli młodzi. Nie przedstawiaj się jednak wyłącznie kryształowo,
powiedz, że także robiłeś błędy i uczyłeś się podejmować trudne decyzje.

Rozmawiaj na każdy temat, nie unikaj trudnych spraw. Zadbaj o to, żeby
w waszym domu nie było tematów tabu. Rozmawiaj także o tym, czego się
obawiasz. Bądź raczej doradcą niż ekspertem.
Warto też pamiętać o kilku ważnych sprawach:
Bądź przykładem. Postępuj tak, by być wiarygodnym. Dzieci są dobrymi
obserwatorami i łatwo zauważą, gdy nie robisz tak, jak mówisz.
Wymagaj, ale stawiaj dziecku warunki możliwe do spełnienia.
Bądź konsekwentny, aby dziecko liczyło się z tobą i wiedziało, że ustalone
przez ciebie normy w ważnych sprawach muszą być respektowane.
Poznaj przyjaciół i znajomych dziecka. Pamiętaj, że w tym wieku koledzy
odgrywają dużą rolę i często mają duży wpływ.
Szanuj prawo dziecka do własnych wyborów, opinii, dysponowania swoim
wolnym czasem. Doradzaj, ale nie narzucaj swojej woli.
Nie bądź nadmiernie opiekuńczy. Pozwól dziecku zdobywać doświadczenia;
ono uczy się życia przede wszystkim robiąc nowe rzeczy, sprawdzając.
Czasem popełnia przy tym błędy, bądź zatem czujny i w porę reaguj.

Określ jasno zasady dotyczące zakazu stosowania środków odurzających
i innych używek, ale sam też unikaj nadużywania leków, papierosów i alkoholu.
Ucz jak przezwyciężać trudności i radzić sobie w trudnych sytuacjach.
Dotyczy to także sytuacji, gdy ktoś proponuje narkotyki.
Budowanie zasad
Rodzina jest podstawą do uczenia dzieci jak żyć wśród ludzi i jak sobie radzić
w życiu. To jak porozumiewamy się między sobą, w jaki sposób rozwiązujemy
problemy, jak troszczymy się o siebie nawzajem – pokazuje dzieciom, co jest
właściwe i pożądane, a co nie jest. W ten sposób budujemy system wartości,
którym będą się kierowały. Zadaniem rodziców jest stwarzać sytuacje
sprzyjające rozwojowi tych ważnych umiejętności.
Najczęściej zasady współżycia w rodzinie funkcjonują w sposób naturalny,
wynikają z ogólnych norm społecznych lub związane są z pewnymi tradycjami.
Dotyczą najczęściej poszanowania prywatności, nieużywania przemocy,
podziału obowiązków domowych, uczestnictwa w wydarzeniach rodzinnych.
Zasady panujące w rodzinie powinny ułatwiać jej funkcjonowanie, ale nie
ograniczać nikogo. Zakazy powinny zaś dotyczyć tylko spraw naprawdę istotnych – bezpieczeństwa, zdrowia, wzajemnego traktowania się.

Stawiaj dziecku drogowskazy, aby mogło bezpiecznie dorastać
Trochę inną sprawą jest ustalanie zasad w rodzinie dotyczących dzieci. Nie da
się wychować nastolatka bez stawiania mu pewnych ograniczeń. Wyznaczanie
tych granic jest trudne, ale bardzo potrzebne. Dorastanie jest tak burzliwym
okresem, że młody człowiek musi wiedzieć na co się zgadzamy, a na co nie.
Czasem buntuje się i próbuje przekraczać te ustalenia. Wtedy powinien
dowiadywać się jakie są konsekwencje tych zachowań. Stawianie ograniczeń
wymaga od rodziców zaangażowania i traktowania poważnie wprowadzanych
zasad. Tylko wtedy mają one sens i działają. Pozostawianie dziecku zbyt dużej
wolności najczęściej nie sprawdza się.
Gdy coś się psuje, czyli jak poprawić kontakt z dzieckiem
Bywa, że mimo wielu wysiłków włożonych w wychowanie dziecka nasz kontakt
z nim w okresie dorastania nie jest najlepszy. Czy można coś naprawić?
Na pewno można nad tym pracować, ale nie jest to łatwe. Utracone zaufanie,
brak wiary, złość to sprawy, które – gdy narastały latami – mogą być trudne
do zmiany, ale są możliwe i należy próbować.
Jeżeli chcesz wprowadzić zmiany, to powiedz o tym dziecku. Porozmawiaj
z nim o tym, co i jak chcesz zmienić. Wyjaśnij mu dlaczego i poproś
o współpracę. Dziecko musi widzieć, że zależy ci na poprawieniu kontaktu.

Jeśli dotychczasowe próby porozumienia się z dzieckiem nie powiodły się,
należy podjąć nowe działania. Nie warto rezygnować z bliskości. Oboje tego
potrzebujecie.
Jeżeli jakieś zachowanie twojego dziecka jest dla ciebie nie do przyjęcia,
spróbuj to zmienić. Powiedz mu:
o jakie konkretnie zachowanie ci chodzi
jakie uczucia przeżywasz, gdy ono zachowuje się w ten nieakceptowany
przez ciebie sposób
dlaczego to zachowanie jest twoim zdaniem niewłaściwe
jakie konsekwencje dla ciebie lub innych ma to jego zachowanie
jakiej zmiany oczekujesz
Jeśli chcesz przeprowadzić z dzieckiem poważną rozmowę po to, by
wprowadzić zmiany w waszej rodzinie, to:
znajdź na nią jakiś spokojny moment
zajmuj się tylko tą konkretną sprawą
mów o tym, co w związku z konkretnym zdarzeniem czujesz
słuchaj uważnie, co dziecko ma ci do powiedzenia
zadbaj o to, by każdy mógł przedstawić swój punkt widzenia i wyrazić własną
opinię
zakładaj możliwość zmiany swojego zdania
bądź gotowy do kompromisów
koncentruj się na rozwiązaniu problemu, a nie na tym kto wygra

Bariery porozumienia z dzieckiem - jak ich unikać
Bariery Jak unikać
Brak umiejętności
słuchania
Rozmawiaj z dzieckiem tak, aby miało poczucie, że jesteś
zainteresowany tym o czym mówi. Ważny jest kontakt
wzrokowy i inne oznaki potwierdzające, że słuchasz je z uwagą.
Przerywanie Staraj się wysłuchać dziecka do końca. Daj mu szansę
wypowiedzieć się, zanim cokolwiek powiesz. Nie zakładaj,
że wiesz co chce ci powiedzieć. Przerywanie może
spowodować niechęć dziecka do dalszej rozmowy.
Brak skupienia
uwagi na
rozmówcy
Poświęć czas wyłącznie na rozmowę z dzieckiem.
Wykonywanie w tym samym czasie innych czynności może
być odczytane przez dziecko jako brak zainteresowania
dla niego i umniejszanie wagi problemu.
„Prawienie
kazań”, moralizowanie,
„zrzędzenie
i gderanie“
To zwykle „grzechy główne” rodziców. Staraj się je
przezwyciężać, bo to mało skuteczne sposoby, a dzieci
szybko zaczynają przez to ignorować rodziców. Jeżeli
przyłapiesz się na tym – zmień taktykę.
Krytykowanie Staraj się nie krytykować nadmiernie, a jeżeli to konieczne,
krytykuj konkretne zachowanie, a nie dziecko. Nie porównuj
go też z innymi podając ich za dobry przykład. Staraj się
zachować obiektywizm w wydawaniu ocen.

Bariery Jak unikać
Podnoszenie
głosu
Chociaż dzieci maja dużą zdolność wyprowadzania rodziców
z równowagi, pamiętaj, że krzykiem niewiele można
osiągnąć, a do tego często wykrzykujemy słowa, których
potem żałujemy.
Rodzic ma
zawsze rację
Nie wykorzystuj przewagi, że jesteś rodzicem i nie używaj
argumentu, że posłuszeństwo dziecka należy się rodzicom
„z urzędu”.
Bagatelizowanie Chociaż niektóre problemy twojego dziecka mogą ci się
wydać błahe lub wyolbrzymione, staraj się przywiązywać
wagę do wszystkiego co go martwi.
Brak warunków
sprzyjających
rozmowie
Trudno zachować intymność rozmowy, jeżeli coś rozprasza
uwagę. Wyłącz telewizor czy radio, staraj się stworzyć
warunki, by nikt wam nie przeszkadzał.

NASZE DZIECI I NARKOTYKI
Poszerz swoją wiedzę na temat narkotyków. Łatwiej przekonasz dziecko o ich
szkodliwości używając rzeczowych argumentów.
Powinieneś także:
nauczyć się rozpoznawać sygnały ostrzegawcze wskazujące na zażywanie,
by w porę zareagować
wiedzieć, gdzie znaleźć pomoc dla siebie i dla dziecka, kiedy pojawi się
problem
Co warto przeczytać
Ralph I. Lopez „Twój nastolatek – zdrowie i dobre samopoczucie”
Ruth Maxwell „Dzieci, Alkohol, Narkotyki”
T. Dimoff, S. Carper „Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki”
Melanie McFadyen „Narkotyki wiedzieć więcej”
Informacje w internecie na stronie: www.narkomania.org.pl
W każdej księgarni z pewnością można znaleźć wiele innych pozycji na temat
narkotyków i narkomanii, a także poradników dotyczących problemów
wychowawczych. Warto czytać i poszerzać swoją wiedzę w tym zakresie.
Ułatwi nam to zrozumienie problemów związanych z dorastaniem naszych
dzieci.
Sygnały, które powinny nas zaniepokoić
Mimo naszych starań dorastające dzieci rzadko zachowują się tak, jakbyśmy
chcieli. Wciąż stwarzają sytuacje, które nas niepokoją. Zmieniają zachowania,
nawyki i sposób bycia. Przebywają gdzieś do późnych godzin nie wiadomo
z kim, nie uczą się tyle, ile naszym zdaniem powinny, zaniedbują swoje
zainteresowania, nie chcą z nami rozmawiać. Wchodzą w nowy okres życia,
naśladują starszych, chcą upodobnić się do kolegów. To problemy związane
z okresem dorastania i są one naturalnym elementem rozwoju, chociaż mogą
nam się nie podobać. Dlatego nie zawsze należy reagować na każdą zmianę
w zachowaniu dziecka paniką, bo nie musi ona oznaczać, że nasze dziecko jest
zagrożone narkomanią.
Są jednak sytuacje, których nie wolno bagatelizować. Masz prawo sądzić, że
z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, gdy zauważysz kilka z wymienionych
niżej objawów równocześnie:
oddala się od ciebie, staje się obce, mimo, że wcześniej byliście blisko
wyraża niechęć do rozmów, unika kontaktu, kręci w rozmowie, kłamie
ma kłopoty z nauką, choć wcześniej dobrze sobie radziło, wagaruje
jest niecierpliwe, rozdrażnione
jest na zmianę pobudzone lub ospałe, sypia o dziwnych porach
znika często w ciągu dnia z domu pod dowolnym pretekstem i stara się
unikać kontaktu po powrocie
wraca bardzo późno lub bez uzgodnienia nocuje poza domem
ma nowych znajomych, których nie chce zapraszać do domu
kwestionuje szkodliwość narkotyków, uważa, że powinny być zalegalizowane
ma nadmierny apetyt lub nie ma apetytu
ma przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice, przewlekły katar
w jego pokoju dziwnie pachnie, miewa fifki i fajki różnych kształtów, bibułki
do skrętów, biały proszek, pastylki nieznanego pochodzenia, opalone folie
aluminiowe, leki bez recept, nieznane chemikalia
z domu znikają pieniądze i wartościowe przedmioty
Co robić, gdy okaże się, że chodzi o narkotyki
Gdy masz pewność, że chodzi o narkotyki – zacznij działać, bo problem sam się
nie rozwiąże. Nie działaj jednak pod wpływem emocji, nie rozpoczynaj
rozmowy, gdy dziecko jest odurzone. Przygotuj się do rozmowy, zadbaj o to,
by każde z was miało czas na tę rozmowę.
Wysłuchaj co ma do powiedzenia na swoją obronę, ale nie daj się zwieść
łatwym tłumaczeniom. Nie ufaj zapewnieniom, że znaleziony w jego pokoju
narkotyk należy do kolegi. Nie daj się przekonać, że teraz taka moda i wszyscy
biorą narkotyki. Nie uważaj za mniejsze zło, jeżeli mówi, że to „tylko trawka”.
Nie obwiniaj się, kiedy mówi, że bierze z powodu kłopotów rodzinnych.
Jeżeli zbadasz, że był to incydent – daj mu szansę, nie traktuj jak narkomana.
Porozmawiaj o konsekwencjach i zagrożeniach z powodu narkotyków, a także
na temat presji i manipulacji ze strony grupy biorącej narkotyki. Powiedz, że
złamało zasady, zawiodło twoje zaufanie i jak źle się z tym czujesz. Ustalcie nowe
reguły i stosuj zasadę „ograniczonego zaufania” dopóki nie upewnisz się,
że wszystko jest w porządku.
Jeżeli stwierdzisz, że dziecko ma już problem z powodu narkotyków, skorzystaj
z pomocy specjalistów. Zdobądź adresy poradni lub specjalistów w zakresie
uzależnień, którzy pomogą tobie i dziecku poradzić sobie z problemem. Wspólnie
z terapeutą i dzieckiem ustalcie reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegaj.
Nie chroń dziecka przed konsekwencjami jego zachowań. Jeżeli się nie uczyło,
może nawet nie zdać. To konieczny element dochodzenia do zdrowia. Nie
usprawiedliwiaj nieobecności, nie tłumacz dziecka przed nauczycielami, znajomymi
i rodziną. Nie wstydź się i nie ukrywaj za wszelką cenę tego problemu – to przecież
może się zdarzyć w każdej rodzinie.
Jeżeli dziecko podejmie terapię, będzie potrzebowało od was dużo cierpliwości,
zrozumienia i wsparcia.
Testy do wykrywania narkotyków w moczu
Jeżeli podejrzewasz, że dziecko zażywa narkotyki a wyczerpałeś już inne
sposoby, by zdiagnozować sytuację – możesz sprawdzić to za pomocą testu.
W wielu aptekach dostępne są testy, które wykrywają narkotyki w moczu
na obecność m. in. amfetaminy, kokainy, morfiny, THC (marihuany, haszyszu).
Zanim kupisz i zrobisz test powinieneś wiedzieć:
ile czasu upłynęło od ewentualnego zażycia narkotyku
czy to na pewno mocz osoby badanej
dobrze także wiedzieć, jaki narkotyk może wchodzić w grę
Kiedy test może być przydatny?
gdy dziecko zaprzecza, a masz podstawy sądzić, że jednak zażywa narkotyki
gdy dziecko przestało używać narkotyków – dla kontroli utrzymania abstynencji
Na jakie pytania odpowie test?
czy dziecko zażyło dany narkotyk
Na jakie pytania nie odpowie test?
czy ktoś jest uzależniony
jak często bierze
jak dużo zażył
Zawsze uważnie przeczytaj instrukcję dołączoną do testu i stosuj się ściśle
do zaleceń, ponieważ testy różnią się między sobą w zależności od producenta.
Musisz też brać pod uwagę możliwość pomyłki. Szybkie metody testowania
mają swoje ograniczenia i minusy.

Narkotyki i prawo
Posiadanie narkotyków jest czynem karalnym, ale łamanie prawa przez dziecko
biorące narkotyki związane bywa także ze zdobywaniem pieniędzy. Mogą więc
zdarzyć się kradzieże, wynoszenie wartościowych rzeczy, handel narkotykami,
a także bójki i prostytucja.
Może zdarzyć się również, że twoje dziecko samo nie zażywa narkotyków,
a jedynie handluje nimi dla chęci zysku. Powinno cię zaniepokoić, jeśli
zauważysz, że posiada pieniądze z niewiadomego źródła, kupuje nowe, czasem
drogie rzeczy, prowadzi niejasne interesy z kolegami.
Powinieneś wiedzieć, że:
posiadanie narkotyków zagrożone jest karą więzienia do lat 3
posiadanie znacznej ilości narkotyków zagrożone jest karą więzienia do lat 5
i grzywną
produkcja narkotyków zagrożona jest karą więzienia do lat 3. W przypadku
produkcji znacznej ilości narkotyków przestępstwo zagrożone jest grzywną
i karą więzienia na czas nie krótszy od lat 3
handel narkotykami zagrożony jest karą więzienia do lat 10
udzielanie lub nakłanianie do użycia narkotyków zagrożone jest karą
więzienia do lat 5
Podstawa prawna: Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r.
(Dz. U. Nr 179 , poz. 1485)
 

NARKOTYKI – PODSTAWOWE RODZAJE I OPIS
Konopie indyjskie (kanabinole, THC)
Marihuana, haszysz, skun, olej haszyszowy to występujące w różnej postaci
przetwory konopii indyjskich.
MARIHUANA (dżoint*, skręt, blant, ziele, zielsko, zioło, grass, marycha, trawa,
huana, marycha, maryśka, skun, gandzia, samosieja, afgan, kolumbijka)
Wygląd: brązowozielone liście i nasionka, mieszanina suchych liści
i kwiatostanów przypominająca trochę natkę pietruszki albo majeranek.
Sposób przyjmowania: najczęściej do palenia w postaci własnoręcznie
zrobionych skrętów.
SKUN: niezwykle mocna odmiana konopii uprawiana w specjalnych warunkach.
HASZYSZ (hasz, grudka, gruda, czekoladka, afgan, kloc, plastelina, kostka)
Wygląd: brązowe i czarne kulki lub kostki, cienkie paski.
Sposób przyjmowania: najczęściej palony, może być także dodawany
do potraw.
OLEJ HASZYSZOWY
Wygląd: zielonobrązowy olej, sprzedawany w małych fiolkach lub poduszeczkach.
Sposób przyjmowania: najczęściej jako dodatek do papierosów lub skrętów
z marihuaną.

* slangowe nazwy występujące w niniejszej broszurce podajemy w pisowni fonetycznej

Objawy użycia:
euforia, gadatliwość, poczucie odprężenia, zaburzenia koordynacji ruchowej,
zwiększona wrażliwość na światło i dźwięk, obniżona koncentracja, trudności
w zapamiętywaniu, nagłe napady śmiechu, chichot, zwiększony apetyt,
przekrwione oczy, kaszel, czasem spadek nastroju, zamknięcie się w sobie
i milczenie.
Zwróć uwagę na:
słodkawą woń oddechu, włosów i ubrania, brązowozielone liście i nasionka,
nagłe zainteresowanie hodowlą roślin przez twoje dziecko, fifki i fajki, bibułkę
papierosową.
Długotrwałe używanie może prowadzić do:
zaburzonej oceny sytuacji, spadku koncentracji uwagi, obniżonej sprawności
w prowadzeniu pojazdów, przewlekłego zapalenia oskrzeli i krtani, astmy,
ogólnego zobojętnienia. U osób zażywających przetwory konopii w stanie
obniżonego nastroju mogą powstać stany depresyjne, lęki, a nawet psychozy.
AMFETAMINA
(speed, proszek, proch, amfa, feta, setka, witamina A)
Wygląd: biały lub beżowy proszek, tabletki, kapsułki.
Sposób przyjmowania: doustnie, wciągana przez nos lub wstrzykiwana.
Objawy użycia:
Przypływ energii, poczucie mocy, podwyższenie nastroju, wzmożona
aktywność, słowotok, zaburzenia snu (bezsenność), brak apetytu, rozszerzone
źrenice, przyspieszona czynność serca i szybki oddech, zaczerwienienie skóry,
wysypka, suchość w ustach, podwyższone ciśnienie krwi, silny niepokój,
napięcie i drażliwość. W końcowej fazie działania narkotyku zmęczenie
i senność.
Zwróć uwagę na:
biały lub beżowy proszek, tabletki, kapsułki, kryształki, małe foliowe torebeczki,
folia aluminiowa, igły, strzykawki, pocięte rurki, słomki do napojów.
Długotrwałe używanie może prowadzić do:
Silnego uzależnienia psychicznego, zaburzeń zachowania, rozwoju stanów
depresyjnych połączonych z myślami samobójczymi, a w skrajnych
przypadkach do psychoz, śpiączki i śmierci.
KOKAINA
i jej odmiana CRACK
KOKAINA (koka, koks, gram, porcja, śnieg, charlie, biała dama, witamina C)
Wygląd: krystalicznie biały proszek.
Sposób przyjmowania: wciągana przez nos, wstrzykiwana, zażywana doustnie,
palona z domieszkami innych narkotyków.
CRACK (kisielek, galaretka)
Wygląd: białe, beżowe lub brązowe kamyki (żwir) sprzedawany w foliowych
woreczkach, folii aluminiowej.
Sposób przyjmowania: pali się w specjalnej fajce lub wdycha jego opary.
Objawy użycia:
pociąganie nosem i/lub katar, nadpobudliwość, gadatliwość, niepokój
psychoruchowy, rozszerzone źrenice, poczucie euforii, mocy, siły, osłabienia
krytycyzmu.
Zwróć uwagę na:
biały proszek, a w przypadku cracku jasnobrązowe kuleczki „kamyki”, fajki,
małe flakoniki, igły, strzykawki, małe foliowe torebeczki, lusterka.
Długotrwałe używanie może prowadzić do:
stanów depresyjnych i tendencji samobójczych, urojeń prześladowczych i lęku,
stanów delirycznych, impotencji, zakrzepów krwi, utraty przytomności, śmierci
z przedawkowania.
ECSTASY
(eska, bleta, piguła, oraz nazwy handlowe, jak UFO, Adam, Eva, Love,
Superman, Batman, Aligator, Mitsubishi, Vogel, Snowball, Drops, Herz, Sonne,
VW)
Wygląd: białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorkami, ale także
proszek, kapsułki.
Sposób przyjmowania: doustnie.
Objawy użycia:
Wzmożona pobudliwość, wyostrzone postrzeganie bodźców zewnętrznych
(kolorów, dźwięków), brak łaknienia, przyspieszony oddech, nieadekwatne
do możliwości poczucie siły, zgrzytanie zębami.
Zwróć uwagę na:
białe lub kolorowe pastylki z wytłoczonymi wzorami, popękane naczynka
krwionośne, zwłaszcza twarzy po całonocnych zabawach w dyskotece.
Ecstasy jest zażywane najczęściej podczas dyskotek i rozmaitych techno party.
Nawet jednorazowe zażycie może prowadzić do:
nieodwracalnych zmian w mózgu, zaburzeń w pracy nerek i wątroby, śmierci
spowodowanej zablokowaniem sygnałów pozwalających mózgowi kontrolować
prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
LSD
(kwas, kwach, kwasik, papierek, kryształek, kamyczek, trip, ejsid, tejbs, listek,
nazwy od rysunków np. Asterix)
Wygląd: malutkie bibułki z kolorowymi nadrukami, kolorowe „kamyki
do zapalniczek”, tabletki, kapsułki nasączone roztworem LSD.
Sposób przyjmowania: doustnie.
Objawy użycia:
rozszerzone źrenice, wymioty, przyspieszona czynność serca, podwyższone
ciśnienie krwi, wzrost temperatury ciała, zaburzone postrzeganie rzeczywistości
(widzenie dźwięków, słyszenie barw), chwiejność emocjonalna (od euforii
do depresji), omamy wzrokowe, niekiedy lęk, nawroty doznań nawet po długim
czasie od zaprzestania brania.
Długotrwałe używanie:
może wywołać poważne depresje, stany urojeniowe.
GRZYBY HALUCYNOGENNE
(grzybki, psylocyby, psylki, baluny)
Wygląd: różnego rodzaju suszone grzybki o zabarwieniu od żółtawego
do czarnego z brązowym prześwitem.
Sposoby przyjmowania: doustnie – suszone lub surowe.
Objawy użycia:
halucynacje wzrokowe, zaburzone postrzeganie czasu i przestrzeni, rozszerzone
źrenice, zmiany nastroju, zupełne wyizolowanie z rzeczywistości, przeżycia
mistyczne, lęk.
Zwróć uwagę na:
różnego rodzaju grzyby świeże bądź suszone.
Niebezpieczeństwo zażywania:
Nigdy nie wiadomo jak zadziałają. Wysokie ryzyko śmiertelnego zatrucia
oraz przewlekłej psychozy.
ŚRODKI WZIEWNE
(solwent, rozpuchol, budzio)
Wygląd: kleje, rozpuszczalniki, lakiery.
Sposób przyjmowania: najczęściej wdychanie oparów z worka foliowego.
Objawy użycia:
stan odurzenia, euforii, omamy, kichanie i kaszel, katar lub krwawienie z nosa,
zapalenie spojówek, zamazana mowa, drażliwość, niekiedy agresja, lęk.
Zwróć uwagę na:
foliowe torby, tuby kleju, smary, zapach chemikaliów we włosach i na ubraniu,
charakterystyczny zapach z ust utrzymujący się nawet kilka dni po zażyciu,
nasączone chustki, szmaty.
Długotrwałe używanie może prowadzić do:
uszkodzenia płuc, wątroby, mózgu, niewydolności serca, śpiączki, śmierci
przez uduszenie podczas wdychania.

HEROINA (hera, hercia, helena, proszek)
Wygląd: biały lub beżowobrązowy proszek.
Sposób przyjmowania: wstrzykiwana.
BROWN SUGAR (brąz, brałn) – jest to odmiana heroiny, która w ostatnich
latach zyskuje niezwykłą popularność. Zarówno objawy, jak i skutki zażywania
są takie same, jak w przypadku heroiny i innych przetworów maku.
Wygląd: brunatna, różowa lub beżowa granulowana substancja wyglądem
przypominająca cukier lub żwirek.
Sposób przyjmowania: najczęściej wdychany jest dym, czasem wstrzykiwana,
rzadziej przyjmowana doustnie.
KOMPOT – tzw. polska heroina
Wygląd: jasny lub ciemnobrązowy płyn o wyczuwalnym słodkim zapachu.
Sposób przyjmowania: wstrzykiwana.
Objawy użycia:
zwężone źrenice, brak reakcji źrenic na światło, szkliste oczy, opadające
powieki, zmniejszone łaknienie, nudności i wymioty przy pierwszych dawkach,
senność, spowolniona mowa.

Zwróć uwagę na:
wygląd źrenic, igły, strzykawki, ślady nakłuć po wstrzyknięciach, ślady krwi
na bieliźnie, a w przypadku heroiny do palenia (brown sugar) na okopcone
sreberka z folii aluminiowej, z czekolady itp.
Nawet jednorazowe zażycie może prowadzić do:
uszkodzeń wątroby, zakażenia wirusem HIV, żółtaczki, śpiączki, śmierci
z przedawkowania.
LEKI USPOKAJAJĄCE I NASENNE
(dorota, dorotka, efka, erki, pestki, piguły, rolki, ziomki,)
Wygląd: tabletki, płyny.
Sposób przyjmowania: doustnie, wstrzykiwane po rozpuszczeniu.
Objawy użycia:
małe dawki dają poczucie odprężenia, większe powodują senność i stan jak
po upojeniu alkoholowym.
Zwróć uwagę na:
leki, opakowania po lekach, igły, strzykawki, ampułki.

Długotrwałe używanie
prowadzi do uzależnienia psychicznego i fizycznego, zwiększa się tolerancja
na leki, co oznacza, że trzeba przyjmować coraz większe dawki, pogarsza się
ogólny stan zdrowia, obniża się poziom intelektualny, istnieje duże zagrożenie
przedawkowania prowadzące do śpiączki lub śmierci. Groźne w skutkach może
być też mieszanie leków z alkoholem lub innymi środkami.

Inne substancje używane przez młodzież
STERYDY ANABOLICZNE
(koks, deka, wino, metka, mietek, omka, omen, prima, teściu)
Głównym powodem zażywania sterydów jest chęć zwiększenia siły, kondycji
i poprawienia wyglądu poprzez przyrost masy mięśniowej.
Objawy użycia: poprawa nastroju, przypływ energii, poczucie siły i kondycji,
zmiany skórne (plamy, zaczerwienienia), obrzęk twarzy, zaburzenia równowagi
hormonalnej, nerwowość, impulsywność, agresywność.
Sposób zażywania: doustnie lub wstrzykiwane.
Zwróć uwagę na: szybki przyrost masy mięśniowej u twojego dziecka,
nieproporcjonalny do czasu poświęcanego ćwiczeniom na siłowni.
Długotrwałe przyjmowanie:
może prowadzić do ciężkich uszkodzeń narządów wewnętrznych (wątroby,
nerek, serca), osłabienia popędu płciowego, uszkodzenia chromosomów.
Sterydy powodują także zaburzenia psychiczne o różnym nasileniu:
rozdrażnienie, nerwowość, agresję, lęk, panikę, urojenia prześladowcze,
depresję z myślami samobójczymi.

Przykłady szkód zdrowotnych i społecznych związanych
z przyjmowaniem substancji psychoaktywnych
Szkody zdrowotne - somatyczne
ostre zatrucie (przedawkowanie)
wychudzenie, wyniszczenie
zakrzepy w żyłach i zatory tętnicze
infekcja HIV i choroba AIDS
wirusowe zapalenie wątroby HBV, HCV, HDV, rzadziej HAV
zakażenia bakteryjne, w tym posocznice – np. gronkowiec złocisty
zapalenia płuc, oskrzeli, zatok,
owrzodzenie skrzydełek nosa i okolicy pod nosem
martwica przegrody nosowej
świerzb, grzybica
choroby przenoszone droga płciową
patologie ciąży i porodu
napady drgawkowe
ropnie, ropowice skóry w miejscach po zastrzykach
Szkody zdrowotne – psychiczne
bezsenność
depresja/próby samobójcze
zaburzenia nastroju

zaburzenia pamięci

ostre i przewlekłe psychozy
zaburzenia seksualne
zespoły organiczne, np. otępienie
zaburzenia uczuciowości
Szkody społeczne
osłabienie więzi rodzinnych
bezdomność
bezrobocie
konflikty z prawem
inwalidztwo
utrata zdolności do samodzielnego i odpowiedzialnego funkcjonowania
obciążenie społeczeństwa pomocą socjalną

Mały słowniczek slangu związanego z narkotykami
Jeżeli usłyszysz te nazwy w rozmowach swoich dzieci i ich znajomych, nie
wpadaj w panikę i nie traktuj ich jak potencjalnych narkomanów. Być może
narkotyki pojawiły się w ich otoczeniu i warto na ten temat porozmawiać.
Podajemy przykładowe słownictwo, jednak należy pamiętać, że slangowy język
młodzieżowy jest niezwykle żywy i ciągle przybywają nowe określenia.
Slangowe nazwy narkotyków zostały podane przy charakterystyce
poszczególnych substancji.
Akcesoria do używania narkotyków:
do palenia, wdychania – lufka, fifka, fifa, bongo (fajka wodna) srebro, folia
dożylnie – sprzęt, strzykawka, igła, pompka, gary, garnki, łyżka
Handlarz narkotykami: diler
Końcowa faza działania narkotyku: zejście, zjazd, dół
Miejsce handlu narkotykami: bajzel
Narkotyki ogólnie: towar, dragi, czady, materiał
Narkoman: ćpun, grzejnik
Określenie osoby ze względu na rodzaj zażywanej substancji: trawiarz, zielarz
(palacz marihuany), brałniarz (palacz heroiny), klejarz (zażywający środki
wziewne)
Porcja narkotyku: działka, gram, giet, bit, setka (np. 100 mg amfetaminy),
cent (1 cm3 heroiny), gruda, linia, ścieżka, kreska (porcja kokainy, amfetaminy)
Stan po zażyciu: kop, jazda, trzepanie, odlot, odjazd, podróż, kręcenie,
śmiechawa, trip

Stan związany z odstawieniem narkotyku: głód, być na głodzie, skręt, absta
Zażyć narkotyk:
ogólnie – ćpać, brać, grzać, przygrzać, nagrzać się, zapodać, nawalić się,
przyhajcować, rąbnąć sobie
dożylnie – dawać w kanał, wjechać, pukać, huknąć, cyknąć
palić – jarać, najarać się, spalić, przypalić, upalić się, kopcić, palić fifę
wciągać do nosa (amfetaminę, kokainę) – snifować, zasnifować
wziewnie – kirać, kleić się, dmuchać, przydmuchać, buchać
Zaburzenia psychiczne po zażyciu narkotyków: łapać paranoję, łapać flesze,
łapać haluny
Zażywać nałogowo: być w ciągu, grzać

Bądź przyjacielem swojego dziecka.
Staraj się je zrozumieć i pomagaj mu bezpiecznie dorastać.

GDZIE SZUKAĆ POMOCY?
ANTYNARKOTYKOWY TELEFON ZAUFANIA 0 801 199 990
Czynny codziennie od 16.00 do 21.00
całkowity koszt rozmowy jak za jeden impuls
NARKOMANIA – POMOC RODZINIE POGOTOWIE MAKOWE 0 801 10 96 96
czynny od poniedziałku do piątku 10.00-20.00 w soboty 10.00-15.00
całkowity koszt rozmowy jak za jeden impuls
ANTYNARKOTYKOWA PORADNIA INTERNETOWA
www.narkomania.org.pl
Informator na temat placówek udzielających pomocy osobom
z problemem narkotykowym „Narkomania – gdzie szukać pomocy”
dostępny na stronie internetowej: www.kbpn.gov.pl

opracowanie: Barbara Jakubowska
Danuta Muszyńska
wydano ze środków Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii
skład: Agencja Reklamowa Martis Sp. z o.o.
druk: E.D-DRUK-KACZMARCZYK
ISBN: 83-917848-7-8
egzemplarz bezpłatny